over nic

Steeds dichter bij mezelf.
Minder Mind, meer Hart.

NIC OOSTERVEER

Mijn naam is Nic (uitspraak Niek) Oosterveer. In 1962 in Lisse geboren in een r.k. gezin als zesde kind van zeven. Wij zijn in acht jaar tijd op de wereld gekomen. Dus ja, de wereld draaide niet om mij. Ik was slechts één van de zeven. Goede prestaties werden beloond met positieve aandacht. Dat konden schoolresultaten zijn, maar ook het hebben van een goede baan, een goed salaris, een promotie en ga zo maar door.

Vroege ervaringen
Als kind heb ik altijd een vorm van competitie ervaren. En misschien is daarbij het grootste verlies dat de buitenwereld méér maatgevend was, dan ikzelf. En daarmee mijn onbevangenheid verloor. En herken ik al van jongs af aan een vorm van verlies, namelijk die van mijzelf!

Carrière en gezin
Ik heb gestudeerd en goede banen gehad en was al jong succesvol ondernemer in de financiële dienstverlening. Ik trouwde een geweldige vrouw en we kregen vier prachtige zonen.

In dit hele mooie plaatje, heb ik nooit het applaus gekregen, waar ik als kind onbewust naar op zoek was. Naast de vele opleidingen vroeg mijn gezin, de verantwoordelijkheid als directeur/ondernemer voor zowel de medewerkers als voor de relaties en onze tuin mijn totale aandacht. En achteraf gezien was er – naast alle voldoening die ik hierin heb ervaren – geen ruimte voor mijzelf.

Vanuit mijn behoefte aan meer diepgang, ben ik de opleiding gaan doen als Registered Financial Life Planner (RLP). Daarin kwam ik in contact met mijn passie en gevoelens.

Een nieuwe roeping
Ik heb toen besloten mijn kantoorpraktijk te verkopen en ben mijn praktijk als begeleider bij verlies en afscheid gestart. Toen ik net uit mijn eigen financiële adviesbureau was gestapt, heb ik mijn begeleidingswerk gecombineerd met een loondienstbaan als uitvaartconsulent. Hierbij bezocht ik – veelal oudere of zieke – mensen, om hun uitvaart draaiboek samen te stellen. Bij deze gesprekken kreeg ik bij het weggaan twee handen. Het werken met mensen met verlieservaring heeft mijn hart gestolen. Daarom begeleid ik nu ook rouwgroepen en geef ik voor Humanitas de driedaagse basistraining Steun bij Verlies aan hun nieuwe vrijwilligers.

Ervaringsdeskundige in verlies
Zowel leven, sterven en rouwen zie ik als een gelaagd proces. Door verlies ontstaat er een gebrek aan toekomstperspectief. Dat zie ik vanuit een breed perspectief. Naast het verlies van onbevangenheid in mijn kindertijd, is er ook het verlies van mijn grootouders, neef en vader. Mijn grootste verlies, was het verlies van mezelf zijn, want ik viel op mannen. Maar mijn hoofd kon daar niets mee. Uiteindelijk ging het ten koste van mijn 1e huwelijk. En daardoor ook het verlies van een droombeeld, dat Mama en Papa en vandaag ook Oma en Opa niet op één adres wonen. Het verlies van het ideaalbeeld zoals ik dat tijdens mijn opvoeding had meegekregen en hoe de buitenwereld daar naar kijkt.

Diepgaande verbinding met jezelf:
Het leven heeft mij laten zien, dat wanneer je door een donkere tijd van je leven heen werkt, het uiteindelijk licht wordt. Dat zo’n ervaring je op een andere manier verbind met jezelf. Ik ervaar het als een leven ná de (ego)dood. Een leven vóór en een leven ná. Leven voorbij controle. En daardoor werkelijk leven.

Dat motiveert mij enorm om mensen meer in contact te brengen met zichzelf, want het verlies van jezelf is uiteindelijk een groot verlies. Dat vraagt om verbinding met jezelf. Want je hebt jezelf keihard nodig bij ieder verlies dat je in je leven tegenkomt.

Mijn specialisatie: herstel van zelfverbinding.
Mijn specialisatie is het contact, de verbinding, met jezelf herstellen. Door de obstakels heen werken en steeds meer van jezelf ontdekken.

Van daaruit onderzoeken wat er nu nodig is. Om een nieuw perspectief te gaan ontwikkelen. Ondanks de omstandigheden jou hierin te begeleiden. Geluk ligt in de aanvaarding van wie jij bent. En wanneer de fysieke dood verwacht wordt, is het belangrijk om je op zielsniveau klaar te maken voor deze transitie. Zoals een vrouw zich op een natuurlijke manier van binnen voorbereid op de bevalling.

Vrijheid, verbinding en geluk
Mijn begeleiding gaat voorbij je verwachtingen van het leven en voorbij ideeën zoals het zou moeten of horen. Mijn begeleiding gaat over vrij worden en verbinding. Verbinden met jezelf en met dát wat waar is. Het resultaat is dat je vrijheid, vrede, liefde en verbinding vindt met jezelf en met wie je dierbaar zijn. En proef je wat je werkelijk gelukkig maakt.

KERNWAARDEN thuisvaart

PUUR

Puur betekent zonder opsmuk, zuiver, onvervalst. Het tegenovergestelde van namaak. Zonder teveel versieringen, waardoor iets z’n essentie kan verliezen. Voor mij staat puur ook voor waarheid en eerlijkheid. Écht.

Puur staat ook voor contact en voor het ervaren en doorvoelen van de werkelijkheid. Een ervaring niet rationaliseren of metalliseren. Puur is niet wegkijken, maar het in de ogen kijken. Puur is niet wegwerken of uitbesteden, maar het aangaan, het aankijken.

Puur is ook origineel en simpel tegelijk. Doodgewoon dus. Puur is beleven. Jezelf zijn. Thuiskomen bij jezelf. Het Thuis doen. Erbij zijn. Het beleven. Het samen doen en delen. Fouten mogen maken. Niet perfect, wel Puur en menselijk.

Omdat wij als mensen ook puur zijn! Mijn drie vormen van Levensbegeleiding hebben als doel weer deze puurheid in onszelf te herontdekken. En de puurheid weer te leven. Vrij van allerlei gedachten. Gewoon puur zijn. Dat is onze natuurlijke staat. Puur Zijn.
Een Thuisvaart door pure levenskunst.

EENVOUD

Voor mij zit er veel kracht in eenvoud. Het is zeker iets anders dan eenvoudig of simpel. Eenvoud heeft voor mij iets verdiepends, juist door zijn eenvoud. Door het weglaten van onnodige zaken, versieringen en opsmuk.

Eenvoud laat je iets kernachtigs ervaren. Heel natuurlijk. Het heeft voor mij een relatie met tevredenheid en ook met iets fundamenteels.

In de eenvoud wordt ook de schoonheid zichtbaar. Eenvoud maakt iets concreet en helder. Het ‘teveel’ is weg. Dat maakt het sereen en overzichtelijk. Daardoor ook beter voelbaar en zichtbaar. Dát wat overblijft. Eenvoud.

Ook in eenvoud aanwezig zijn is zó mooi en verbindend. Als er eenvoud in het contact is, voelt dat als een Thuisvaart, omdat je jezelf kan zijn. Niet per se eenvoudig.

Ik merk bij mezelf als ik zo over eenvoud schrijf, dat er direct een vorm van rust in mezelf voelbaar wordt. Dankjewel Eenvoud, voor je schoonheid.

PERSOONLIJK

Persoonlijk betekent voor mij ‘ontmoet en gezien worden’.
Persoonlijk betekent ook respect en interesse voor de ander. Zonder oordeel zijn en afgestemd op de persoonlijke omstandigheden en wensen van de ander, waarin niets gek is.

Persoonlijk staat ook voor aandacht, inleving en begrip. En vanuit begrip kan er ook verbinding ontstaan in het contact. Persoonlijk contact dus.
Ik ervaar daarin betrokkenheid. Als het uitgangspunt vertrouwen is, kan het zoeken en verkennen van het contact ruimte krijgen. Een uitnodigend samenzijn, waarin je durft te praten en te voelen. Waarbinnen vertrouwen groter is dan schaamte en onzekerheid. Om te zoeken naar de juiste woorden in een doolhof van gedachten en ideeën. Dan ontstaat er zelfs ruimte voor een glimp van universele liefde. Daarin kan ons hart zich openen, ontspannen en ontroeren. Dan kun je zeggen dat je persoonlijk ontmoet bent.